دوره رهبری حرفه ای کسب و کار

رهبری به عنوان فرآیند تاثیر گذاری بر دیگران به منظور حداکثر سازی تلاش آنها برای دستیابی به یک هدف مشترک تعریف می شود. این تعریف بر اساس فلسفه رهبری مشارکتی (برخلاف مدل های رهبری موقعیتی یا اقتدارگرا) و بر این مفهوم است که می توان توانایی های رهبری را آموخت ( نه به این باور که رهبران متولد می شوند ، نه ساخته می شوند).

 

از کلمات و عبارات متنوعی برای شرح و توصیف رهبران استفاده می شود . صداقت ، ارتباطات ، داشتن چشم انداز ، حمایتگری ، تصمیم گیری ، تعهد ، فداکاری ، انگیزه ، دانش و شجاعت از جمله کلماتی هستند که اغلب برای شرح رفتارهای رهبران انتخاب می شوند. رهبران اغلب به عنوان کسانی که به دنبال درک و روشن ساختن انتظارات ، احترام گذاشتن به دیگران و تعهد هستند توصیف می شوند.

 

آنها صداقت ، صراحت ، مهربانی ، ادب ، تفکر برد-برد و وفاداری را از خود نشان می دهند. آنها مایلند بازخورد بدهند و بازخور دریافت کنند و اشتباهات خود را بپذیرند.

 

بنابراین ، رهبری مجموعه ای از شایستگی شامل دانش ، مهارت و نگرش است که قابل آموزش و آموختن است. مهم نیست که یک رهبر چقدر شایسته است ، هیچ کس نمی تواند مسئولیت حل همه مشکلات و مسائل یک جامعه را بر عهده بگیرد یا همه منابع و تخصص را برای آن ارائه دهد. افراد بر اساس میزان دانش و مهارت های خود در موقعیت های مختلف در نقش یک رهبر ظاهر می شوند.

 

پیچیدگی مسائلی که جوامع با آن روبرو هستند ، مستلزم آن است که افراد با پیشینه های مختلف ، با دیدگاه ها و مهارت های مختلف ، گرد هم آیند تا در مورد موضوعات مربوط به علایق مشترک خود کار کنند. متخصصان یک موضوع به تنهایی نمی توانند این کار را انجام دهند. این رهبران هستند که باید این توانایی را ایجاد کنند که افراد با علایق گوناگون را در کنار هم قرار دهند ، چشم انداز و اهداف مشترکی را ایجاد کرده و به شیوه ای اخلاقی به نتایج برسند.