چرخه پروداکتیویتی ( بهره وری )

زمان کار مشخص است، 8 صبح تا 5 بعد از ظهر. صبح زود بیدار باش، انجام روتین صبحگاهی، شروع کار، کار، کار، کار، استراحت و خواب. این زمانبندی نشات گرفته از توافقی جمعیست بر اساس زمان بالا بودن بازدهی "بیشتر افراد". اما نه همه. و در بین همان افراد مشابه نیز نا هماهنگی هایی از نظر بالا و پایین رفتن انرژی دیده می شود. همین تفاوت در ریتم طبیعی بیولوژیکی بدن است که به بقای نوع انسان کمک میکند. افراد سحرخیزی که صبح زود خدمت رسانی میکنند، افراد شب بیداری که شیفت شب را هوشیارانه و با انرژی به ارزش آفرینی می پردازند.

ریتم شبانه روی افراد، معمولا از کودکی ثابت است و تقریبا هرگز تغییر چشمگیر و بزرگی نخواهد داشت. کودکی که نمی تواند شب بخوابد، و صبح زود بیدار شود، در بزرگسالی هم همینگونه خواهد بود. انتخاب مشاغل متعارف روزانه، برای فردی با ریتم شبانه روزی شب بیدار، عاقبتی جز بازدهی پایین شغلی، فرسودگی، بیماری های جسمی ناشی از مصرف محرک ها (کافئین) و بیماری های روانی ناشی از فشار و تنش بالای کار نخواهد داشت. بنابراین لازم است که هر کس به ریتم خودش احترام بگذارد و بر اساس آن، نه بر ضد آن به فعالیت بپردازد.

احتمالا از قبل با مفهوم سیکل شبانه روزی آشنا بودید. بدن انسان تحت تاثیر هورمونهایی مانند ملاتونین، ناشی از نور آفتاب، چرخه خواب و بیداری تقریبا ثابتی دارد. اما سیکل شبانه روزی (24 ساعته)، تنها سیکل تاثیر گذار بر میزان بهره وری نیست. ریتم اولترادیان، هفتگی و ماهیانه نیز از چرخه های طبیعی بیولوژیکی بدن هستند که به شدت بر بی ثباتی سطح انرژی ما تاثیر می گذارند اما متاسفانه از پرداختن به آنها غفلت به عمل می اید.

در مقاله " بهره وری بالا با احترام به ریتم بدن " ، تاثیر این چرخه های ریتمیک را بر کارایی و فعالیت مستمر، بررسی کرده و راههای استفاده از آن را برای حفظ سلامت جسم و روان ارائه خواهم داد.